Afirmacje, stwierdzenia i opinie mogą być (lub nie) skuteczne.
Wspólnie z Shoppok próbowaliśmy ustalić, co jest potrzebne, aby afirmacja była skuteczna.
Cechy charakterystyczne skutecznych afirmacji, oświadczeń i opinii
Prawda: słowa użyte w stwierdzeniu są zgodne ze światem, który jest prezentowany przed Twoimi zmysłami. Wydawałoby się to oczywiste, ale nigdy nie zaszkodzi tego podkreślić: produktywne środowisko to takie, w którym afirmacje są prawdziwe, nie ma w nim miejsca na kłamstwa czy zatajenia.
Doświadczalne: w obliczu sprzeczności między stwierdzeniami można uciec się do doświadczenia.
Wyobraźmy sobie dwóch członków zespołu dyskutujących o tym, czy pewna praktyka może pomóc zoptymalizować wykorzystanie czasu w powtarzającej się czynności. Sprzeczność może istnieć tylko przed eksperymentowaniem. Zamiast pozostawać w teoretycznych wywodach, najskuteczniej jest wprowadzić je w czyn, po udowodnieniu, że nie ma już sprzeczności.
Istotne: Jako istoty ludzkie cały czas wygłaszamy afirmacje, niezliczoną ich ilość. Aby to zweryfikować, zapraszam Cię do spojrzenia w górę, spójrz powoli w lewo, a potem w prawo. Teraz spójrz prosto przed siebie, zatrzymaj się na kilka sekund i spójrz za siebie. Ile afirmacji udało Ci się znaleźć w ciągu kilku sekund?
Ze względu na ten naturalny stan ciągłego obserwatora, nasz umysł wybiera z tych wszystkich obserwacji te, które uważa za istotne.
Istotne dla mnie lub dla Ciebie, ponieważ istotne to opinia, dlatego to, co dla mnie oznacza istotne, niekoniecznie jest takie samo jak istotne dla Ciebie. W związku z tym w tych samych sytuacjach będziemy mogli wybierać różne rzeczy.
Tylko wtedy, gdy będziemy w stanie uwzględnić fakt, że istotność jest opinią każdego z nas, będziemy mogli skutecznie się porozumiewać.
Ma wspólne znaczenie: znaczenie wypowiedzi istnieje w obrębie grupy kulturowej, która wcześniej wytworzyła konsensus co do jej znaczenia.
Lekarze, mechanicy, informatycy, projektanci – wszyscy mają stwierdzenia o wspólnym znaczeniu: te, które należą do większego społeczeństwa; ale poza tym każda subkultura ma swoje własne afirmacje z własnymi znaczeniami.
Osobistym przykładem, który to ilustruje, jest słowo „teraz”. Kiedy facylituję warsztaty, często używam stwierdzenia teraz, na przykład: „teraz zapraszam was do wstania”, „teraz zrobimy ćwiczenie”, „teraz zrobimy przerwę” itp.
Coś ciekawego przydarzyło mi się w Kolumbii, kiedy mówiłem „teraz zapraszam was do wstania” i wszyscy siedzieli, patrząc na mnie, kiedy ja potrzebowałem, żeby wstali, teraz, właśnie teraz.
Wtedy mówiłem „chodźcie, chodźcie!”, a oni mnie poprawiali: „jeśli chcesz, żeby coś się stało w tym konkretnym momencie, musisz powiedzieć 'właśnie teraz’, ponieważ 'teraz’ w Kolumbii oznacza 'za chwilę'”.
Wiele problemów komunikacyjnych pojawia się, gdy zakładamy, że druga osoba nadaje wypowiedzi takie samo znaczenie jak ja.
Zachęca do nauki: jeśli ja obserwuję pewne kwestie, a Ty inne (dokonujemy różnych obserwacji), mamy przed oczami świetną okazję do wzajemnego poznania naszego sposobu widzenia świata.
Pogłębianie tych różnic i coraz lepsze ich rozumienie, zamiast ich ignorowania, pozwoli nam na znacznie bardziej produktywne interakcje.